منتظران ظهور به حرم شمس الشموس رسیدند/ عرض تبریک عید شعبان به امام مهربانیها
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۶۱۹۷۴۵
زائران و مجاوران امام رضا(ع) که از گوشه و کنار ایران اسلامی خود را به شهر بهشت رساندهاند امروز در عید بزرگ نیمه شعبان میهمان امام رضا(ع) شدند.
به گزارش قدس آنلاین، در روز نیمه شعبان، زائران با دلی مشتاق و زمزمه «رضا رضا» و دیدگانی مملو از اشک شوق وارد حرم امام مهربانیها شدند.در این فرخنده میلاد به چشمان تکتک زوار و مجاوران که نگاه میکنی صحنههای جذابی را میبینی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این عید بزرگ نخستین دیدار زوار با گنبد طلای آقا، سلامهای طولانی زائران، گوشه ایستادن برای وداع، گریههای شوق، همه و همه حالت را خوب میکند.
ایستادنها در صحن و سراهایی که سراسر چراغانی و آذینبندی شده است، آرام و قرار را از دلت میگیرد و زیباترین خاطرهها را در لحظات پایانی سال برایت رقم میزند.
چقدر زیباست که گوشهای آرام بنشینی و دل به دل زائران بدهی، مثلاًً دیدن کودکی که دست مادرش را رها میکند و میخواهد زودتر به حرم برود ناخودآگاه لبخند را مهمان لبانت میکند.
نگاه کردن به چشمان ملتمس زائرانی که به صورت کاروانی برای زیارت در نیمه شعبان ثانیه ثانیه را اشک ریخته اند، شور و شعفی وصف ناپذیر را به دلت روانه میکند.
دیدن و شنیدن گریههای مادری که فرزندش بیمار است و کادر درمان او را جواب کردند و تنها کاری که میتواند انجام دهد خرید یک بلیت یکطرفه به حرم بوده و حالا پای رفتن به داخل ندارد، هم ناخودآگاه اشک را روانه چشمانت میکند.
دیدن خندههای عروس و دامادهایی که آمدهاند حرم زندگیشان را کنار امام رضا(ع) شروع کنند؛ در این میلاد فرخنده چقدر جذاب است. گشتن در رواقها، ایستادن کنار صحنها، دیدن مناجاتخوانی گروهی،گریههای طولانی و نگاه به گنبد طلای آقا همه و همه جذبه زیارت امام رضا در جشن نیمه شعبان است، که تو را هر ثانیه عاشق تر میکند.
نیمه شعبان که میرسد حتی از تک تک خیابانهای منتهی به حرم نوای ملکوتی «رضا رضا» به گوش میرسد، همه جا شربت و شیرینی پخش میکنند.
در جشن میلاد آقا امام زمان(عج)، چندین هزار خادم در این روز فرخنده لباس نوکری بر تن کرده تا به زائران حضرت شمسالشموس خدمت کنند و از سوی دیگر شبکههای رسانه ملی و جهانی به صورت زنده در حال انعکاس حال و هوای با صفای حرم امام مهربانیها هستند تا این صحنههای شادی و معنوی را برای جهانیان به نمایش بگذارند.
اینجا مشهدالرضا و بهشت ایرانیان است که در نیمه شعبان مملو از عاشقان و ارادتمندان به ساحت پاک خاندان پیامبر اعظم(ص) است، تمام صحنها، بهویژه صحن انقلاب اسلامی همزمان با میلاد فرخنده امام زمان(عج)، هنگام نواختن نوای نقارهخانه شور و حال غیر قابل توصیفی پیدا کرد.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: منتظران ظهور زائران امام رضا ع نیمه شعبان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۱۹۷۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«کمی دیرتر» به چاپ هفدهم رسید
این اثر که از چهار فصل زمستان، پاییز، تابستان و بهار تشکیل شده، نگاهی متفاوت و نقادانه به فضای انتظار جامعه امروز است. رمان با یک اتفاق شگفت و غریب آغاز میشود، جشن نیمهشعبان و مجلسی پرشور و بسیاری که فریاد «آقا بیا» سردادهاند… در این میان جوانی و فریادی که: «آقا نیا…» این شروع جذاب ما را با شخصیتهایی آشنا میکند که همه مدعی انتظارند اما وقتی هنگام عمل میرسد و هنگامه عمل به شعارها میرسد، آن نمیکنند که میگفتند. رمان در فضایی مکاشفهگونه و بیزمان پیش میرود و مواجه همه آدمها را میبینیم با قصه ظهور… و کشف چرایی «آقا نیا» ی جوان.
شجاعی در این رمان همه اقشار و همه آدمها را با بهانههایشان برای نخواستن امر ظهور، دقیق و ظریف معرفی میکند. تا آنجاکه حتی به راوی هم رحم نمیکند و در فضایی بسیار بدیع، خودش را هم در معرض این امتحان میگذارد. نویسنده در «کمی دیرتر» همه آفتهای انتظار را با شخصیتهای قصهاش برای مخاطب روایت نمیکند، بلکه به تصویر میکشد و نشانش میدهد… انسانهای مدعی انتظار و منتظر ظهور غریبه نیستند؛ خودمانیم و شجاعی در رمانش به خوبی به این زبان دست یافته که وقتی از هر قشر و صنف و گروهی یک نمونه آورده با مصادیق کار ندارد و در پی اثبات شمول ادعایش است.
نویسنده در پایان همه موشکافیها در نقد منتظران به دنبال آن است که مخاطب منتظر واقعی را بشناسد و ببیند که انتظار به فریادهای بلند «آقا بیا» نیست؛ به دلی است که برای حضرت میتپد و اخلاصی که میان زندگی جاری است و آقایی که خودش به دیدار منتظرانش میآید…
خدیجه زمانیان یزدی